دیوان فطرت مشهدی
نویسنده
چکیده مقاله:
معزالدین محمدبن المیرزا فخرا معروف به فطرت مشهدی و متخلص به موسوی، از شاعران توانای قرن یازدهم هجری است. از دیوان او سه نسخه در کتابخانۀ مجلس برجای مانده است که مشتمل بر غزلیات، مفردات، رباعیات و قصایدی در مدح امام علیبن موسی الرضا (ع) و شاه مردان مرتضی علی(ع) است که به حدود 1600بیت میرسد. سبک شعری فطرت هندی است که در بین اشعار او با ابراز احساسات عاشقانه، مضمون آفرینیهای بدیع و خیالپردازیهای تازه، تجربیات روزمرۀ زندگی و صور خیال مربوط به این دورۀ ادبی نمود میکند. غزلیاتش سراسر حکمت و اندرز است و تخیل کمنظیرش صور خیال را به زیبایی و با الفاظی جذاب در لابهلای اشعارش به تصویر کشیده که حاکی از جهان آرمانی آکنده از نیکی، پاکی، ایمان و صفای اوست. از قصاید مدحیاش علیالخصوص مدح حضرت علی (ع)، بر میآید که وی شیعه بوده و به اهل بیت ارادت داشته است.
منابع مشابه
تحقیق وتصحیح دیوان فطرت مشهدی
چکیده میرزا معزّالدین محمد موسوی خان فطرت فرزند میرزا فخرا و نواد? دختری یکی از علمای بزرگ مشهد به نام «محمد زمان مشهدی » است که در سال 1050 هـ . ق در مشهد به دنیا آمد.در جوانی به اصفهان رفت و پس از تحصیلات دینی و ادبی به هند مهاجرت کرد.در آنجا مورد توجه اورنگ زیب، پادشاه هند قرار گرفت و هم داماد او شد. او در هند به مناصب بلند دیوانی رسید و در سال 1101هـ در همانجا از دنیا رفت. اشعار به جامانده...
تصحیح و تحقیق دیوان فطرت مشهدی
میرزا معزالدین محمد موسوی خان فطرت فرزند میرزا فخرا و نواده دختری یکی از علمای بزرگ مشهد به نام «محمد زمان مشهدی » است که در سال 1050 هـ . ق در مشهد به دنیا آمد.در جوانی به اصفهان رفت و پس از تحصیلات دینی و ادبی به هند مهاجرت کرد.در آنجا مورد توجه اورنگ زیب، پادشاه هند قرار گرفت و هم داماد او شد. او در هند به مناصب بلند دیوانی رسید و در سال 1101هـ در همانجا از دنیا رفت. اشعار به جامانده از او ...
15 صفحه اولدیوان اشعار حسرت مشهدی به خطّ خود شاعر
آنچه از گذشتگان به صورت نسخههای خطی برای ما باقی مانده، هر کدام گنجینهای است که باید در حفظ، احیا و شناسایی آن کوشید. با وجود آن که در سال های اخیر، سعی فراوانی در شناسایی و معرفی این گنجینههای نفیس صورت پذیرفته؛ ولیکن هنوز راه نرفته بسیار است؛ چراکه هنوز دواوین شعری و متون منثور فراوانی در گوشه و کنار کتابخانهها، در زیر غبار نسیان و فراموشی است. یکی از این آثار مجهول القدر و ارزنده، دیوان ...
متن کاملتصحیح و تعایق دیوان اشعار ثنایی مشهدی
چکیده تصحیح و تعلیقدیوان اشعار ثنایی مشهدی به کوشش فاطمه مینا خواجهحسینبنغیاثالدینمحمد (وفات 996) یکی از قصیدهسرایان بزرگ قرن دهم هجری است.این شاعر در انتهای بیشتر قصاید و غزلهایش، خود را با تخلص «ثنایی» معرفی کرده است. او شاعری است که در دوره ای میان دو سبک عراقی و هندی می زیسته و دیوانی شامل قصاید، غزلیات، مقطعات، رباعیات، ساقینامه، اسکندرنامه از او به جای مانده است. هدف این ...
تصحیح و تحقیق دیوان طغرای مشهدی
شبه قاره هندوستان در عهد سلطنت خاندان تیموری، مهد پرورش شاعران فارسی بوده است. گروهی از شاعران، در همان روزگار از ایران به آن دیار رفته و همان جا مانده و درگذشته اند. شهرت برخی فراگیر است امّا جمعی نیز هستند که کمتر شناخته شده اند. طغرای مشهدی یکی از این شاعران است که تقریباً گمنام مانده است. او از شعرای توانا در قرن یازدهم هجری است که در عهد جهانگیر به هند رفته و در روزگار سلطنت شاهْ جهان، در م...
منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 11 شماره 53
صفحات 179- 200
تاریخ انتشار 2014-02-20
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023